تاثیر مصرف نمک در بیماری ام اس

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمنی مزمن است که در اثر تعامل بین عوامل محیطی مانند مصرف زیاد نمک در رژیم غذایی و عوامل پرخطر ژنتیکی ایجاد می‌شود.

زمانیکه سلول‌های T تنظیمی، که نوعی از گلبول‌های سفید خون هستند پاسخ ایمنی را در برابر بافت خود بدن سرکوب می‌کنند، عملکرد نادرست داشته باشند، می‌توانند منجر به ایجاد ام اس و سایر بیماری‌های خودایمنی شوند.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که سطوح بالای سدیم منجر به تنظیم مثبت مسیر مولکولی شامل ژن‌های SGK-۱ و PRDM۱-S می‌شود و متعاقباً باعث اختلال عملکرد سلول‌های T تنظیمی می‌شود.

بنابراین این مطالعه مکانیسم بالقوه ای را نشان می‌دهد که از طریق آن یک رژیم غذایی پر نمک می‌تواند خطر بیماری‌های خود ایمنی را افزایش دهد.

نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر «توموکازو سومیدا»، استاد دانشکده پزشکی ییل، گفت: «ما قبلاً نشان دادیم که سلول‌های T تنظیمی در بیماری‌های خودایمنی انسان، به‌ویژه ام اس معیوب هستند و نشان می‌دهد که آنها نقش مهمی در ابتلاء به بیماری‌های خودایمنی، به‌ویژه ام‌اس دارند. در این مقاله، ما مکانیسم اساسی مسئول از دست دادن تنظیم ایمنی در بیماری ام اس را کشف کردیم که هم عوامل محیطی و هم عوامل ژنتیکی را به هم مرتبط می‌کند. علاوه بر این، ما در حال شناسایی یک هدف جدید برای درمان بیماری‌های خودایمنی هستیم.»

به گفته محققان، نزدیک به ۲.۸ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به بیماری ام اس هستند. در طی بیماری ام اس، سیستم ایمنی به میلین، غلاف محافظی که رشته‌های عصبی را می‌پوشاند، حمله می‌کند. این فرآیند دمیلیناسیون منجر به آسیب، التهاب و علائم مرتبط با ضعف عضلانی فیبرهای عصبی می‌شود.

فرآیند دمیلینه شدن یا دمیلیناسیون(Demyelination) زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به میلین حمله کرده و آن را تخریب می‌کند. این فرایند که منجر به تخریب میلین شده و باعث پدیدار شدن پلاک مغزی می شود، علائم عصبی مختلفی را به همراه دارد.

مطالعات نشان داده اند مصرف زیاد نمک در رژیم غذایی با افزایش خطر ابتلاء به بیماری‌های خودایمنی، از جمله بیماری ام اس مرتبط است.

دکتر دیوید هافلر استاد ایمنی زیست شناسی در دانشگاه ییل در آمریکا و سرپرست این پژوهش می گوید: ایجاد این بیماری ها تنها به ژن های بد یا عوامل محیطی نامناسب مربوط نیست، بلکه تعامل میان ژن ها و محیط است که فرد را دچار این بیماری ها می کند.

وی می افزاید: البته نمک تنها عامل محیطی موثر در این بیماری های خودایمنی نیست. می دانیم که کمبود ویتامین D هم ممکن است در این مورد نقش داشته باشد. سیگار کشیدن هم یک عامل موثر است و بررسی ما نشان می دهد که نمک هم یک عامل خطرساز برای این بیماری هاست.

اگرچه ممکن است سال ها طول بکشد تا رابطه بین مصرف نمک و بیماری ام اس در انسان ها ثابت شود اما هافلر می گوید برای بیمارانی که از پیش در معرض خطر بیشتر بیماری خودایمنی هستند کاهش مصرف نمک غذایی ممکن است ایده خوبی باشد. وی می گوید: اگر من دچار ام اس بودم در کاهش مصرف نمک و خوردن غذاهای فرآوری شده تردیدی نمی کردم.

پیش از این، مصرف بیش از حد نمک در افزایش خطر دچارشدن به بیماری های قلبی و فشار خون بالا، مقصر شناخته شده است. اکنون این بررسی جدید نشان می دهد رژیم های غذایی پرنمک ممکن است در افزایش میزان بیماری های خودایمنی نیز نقش داشته باشند.