فهرست مطالب

انسفالیت خود ایمنی (AE) چیست؟ دکتر سعید شاه بیگی
مقالات علمی اتوایمیون انسفالیت
انسفالیت خود ایمنی (AE) چیست؟
نویسنده: دکتر سعید شاه بیگی متخصص نورولوژی فلوشیپ ام اس و انسفالیت های التهابی

سوال : انسفالیت خود ایمنی (AE) چیست؟

پاسخ:

آنسفالیت خودایمنی (AE) یک گروه ناهمگن از اختلالات التهابی غیر عفونی با واسطه ایمنی است که عمدتاً مغز را تحت تأثیر قرار می دهد، ولی همچنین می تواند درگیری چند کانونی در نخاع، سیستم عصبی محیطی و تظاهرات سیستمیک نیز داشته باشد.
انسفالیت خود ایمنی ( AE ) باعث تورم در مغز می شود. این به این دلیل اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول های خودی مغز حمله می کند.

علائم انسفالیت خودایمنی می تواند متفاوت باشد، اما ممکن است شامل از دست دادن حافظه، تغییر در تفکر، تغییر در رفتار و تشنج باشد.

انسفالیت خودایمنی با آنسفالیت ناشی از عفونت های ویروسی یا باکتریایی که به آن انسفالیت عفونی معروف است متفاوت است. آنسفالیت عفونی به دلیل واکنش ایمنی ایجاد نمی شود و با داروهای مختلف درمان می شود. تحقیقات نشان داده است که تعداد افراد مبتلا به آنسفالیت خودایمنی با تعداد افراد مبتلا به آنسفالیت عفونی قابل مقایسه است.

متخصصان نمی دانند چه چیزی باعث انسفالیت خودایمنی می شود که به نام AE نیز شناخته می شود. برای برخی افراد، AE توسط برخی سرطان ها یا عفونت ها ایجاد می شود. آنسفالیت خودایمنی نیز ممکن است توسط داروها تحریک شود. افراد مبتلا به بیماری خودایمنی یا سابقه خانوادگی بیماری خودایمنی ممکن است بیشتر به AE مبتلا شوند. متخصصان از چندین آزمایش برای تشخیص آنسفالیت خود ایمنی استفاده می کنند.

بدون درمان، انسفالیت خودایمنی می تواند عوارض جدی از جمله مرگ ایجاد کند. اما درمان ها می توانند به بهبودی منجر شوند. بسیاری از افراد مبتلا به AE بهبودی کامل پیدا می کنند، اما برخی از آنها ممکن است علائم پایدار داشته باشند.

علائم آنسفالیت خودایمنی :

علائم انسفالیت خودایمنی ( AE ) می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اما علائم ممکن است به شکلی رخ دهند که بسته به نوع انسفالیت خودایمنی قابل پیش بینی باشد. بسیاری از مردم سردرد، تب و سایر علائم عفونی را دارند که به دنبال آن علایم ذیل ظاهر می شوند:

علائم روانپزشکی که ممکن است شامل اضطراب، حملات پانیک، تغییر در رفتار، بی قراری، توهم، هذیان و مشکل در سازماندهی افکار باشد.

– اختلال حافظه
– اختلال زبان، مانند کمتر صحبت کردن یا تکرار کلمات یا عبارات
– حرکات اضافی در اندام ها و صورت
– تشنج
– تغییرات در سطح هوشیاری.
– احتلال خواب

گاهی اوقات AE باعث تشنج های جدی می شود که نیاز به مراقبت های اورژانسی دارد که به عنوان وضعیت صرع شناخته می شود. این تشنج ها بیش از پنج دقیقه طول می کشد یا یکی پس از دیگری در حالی که فرد هوشیار نیست رخ می دهد.

علائم انسفالیت خودایمنی می تواند با گذشت زمان بدتر شود. این دوره بیماری به عنوان فاز پیشرونده بیماری شناخته می شود.
علائم انسفالیت خودایمنی همچنین ممکن است با بهبود و بدتر شدن متناوب علایم همراه باشد. این دوره به عنوان فاز عود کننده – بهبود یابنده شناخته می شود.
اینها شبیه دوره های بیماری است که افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) تجربه می کنند.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد:

اگر شما یا کسی که با او هستید علائم جدی AE را دارد، باید مراقبت های پزشکی اورژانسی دریافت کنید.
علایمی که باید به سرعت به پزشک متخصص مراجعه نمود عبارتند از:

الف تشنج هایی که بیش از پنج دقیقه طول می کشند یا یکی پس از دیگری با از دست دادن هوشیاری اتفاق می افتند

ب– تب های شدید
ج– مشکلات تنفسی
د– اختلالات رفتاری و رخداد توهم

انسفالیت اوتوایمیون (AE) در صورت عدم درمان می تواند به سرعت بدتر شود.

عوامل خطر :

عوامل خطر برای آنسفالیت خودایمنی که به نام AE نیز شناخته می شود عبارتند از:

۱- داشتن AE در گذشته، به خصوص اگر درمان نشده باشد.

۲- داشتن آنسفالیت ویروس هرپس سیمپلکس.

۳- مصرف آنتی بادی های مونوکلونال یا داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی پس از پیوند.

۴- داشتن تومور، به ویژه سرطان ریه سلول کوچک.

محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا ژن های خاصی ممکن است با آنسفالیت خود ایمنی مرتبط باشند یا خیر.

عوارض :

آنسفالیت خودایمنی جدی که به نام AE نیز شناخته می شود، می تواند منجر به عوارضی شود مانند:

۱- تشنج هایی که نیاز به مراقبت های اورژانسی دارند که به عنوان وضعیت صرع شناخته می شوند. حمله سیستم ایمنی به مغز در طی AE می تواند منجر به تشنج و وضعیتی به نام صرع خود ایمنی شود. گاهی اوقات تشنج ممکن است بیش از پنج دقیقه طول بکشد یا یکی پس از دیگری رخ دهد. فرد در بین تشنج ها هوشیار نیست. این تشنج های جدی به عنوان وضعیت صرع شناخته می شوند.

۲- هوای کافی وارد ریه ها نمی شود که به عنوان نارسایی تنفسی شناخته می شود. افراد مبتلا به نارسایی تنفسی ممکن است نیاز به درمان با دستگاهی داشته باشند که به آنها در تنفس کمک می کند، معروف به تهویه مکانیکی.

۳- مشکل در ضربان قلب و فشار خون. AE می تواند بر ضربان قلب، فشار خون، هضم و ادرار تأثیر بگذارد. اینها به عنوان توابع خودمختار شناخته می شوند.

۴- تب : افراد مبتلا به AE ممکن است تب بالایی داشته باشند.

۵- یکی دیگر از عوارض احتمالی این است که این وضعیت ممکن است پس از بهبودی عود کند. این به عنوان یک عود شناخته می شود. احتمال عود در افرادی که آنسفالیت لیمبیک ضد LGI1 یا آنسفالیت مرتبط با ضد CASPR2 داشتند، بیشتر است.

پیشگیری :

آنسفالیت خودایمنی که با نام AE نیز شناخته می شود، همیشه قابل پیشگیری نیست. اما انجام غربالگری سرطان می تواند به متخصص مراقبت های بهداشتی شما کمک کند تا تومورها را پیدا کند و آنها را زود درمان کند. این می تواند از آنسفالیت خودایمنی که توسط سرطان ها ایجاد می شود جلوگیری کند.

با متخصص مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطر ابتلا به سرطان و اینکه آیا غربالگری سرطان توصیه می شود صحبت کنید.

اشتراک گذاری

بازگشت به بالا
آیتم 0
بارگذاری...