فهرست مطالب
مطالعه موردی بیمار : خانم ۲۴ ساله ام اس با اختلال شناختی
وضعیت بالینی بیمار :
بانویی ۲۴ ساله ماه گذشته به ما مراجعه نمـودند. ایشان مـورد شنـاخته شده ام اس ( MS ) بودند که دو سال پیش مراجعه کرده بودند.
دو سال قبل، با تشخیص ام اس ( MS) تحت درمان با داروی GA بودند. در معاینه، mild abnormal tandem gait و بابینسکی راست داشت و در ام ار آی مغز و نخاع ضایعات هیپرسیگنال داشت.
در معاینه نوروکاگنیشن، در دو سال قبل، تست SDMT ، عدد ۴۵ بدست آمده بود و مابقی neurocognitive batteries در محدوده کمتر از ۱.۵ SD قرار داشتند. با توجه به نمای ام آر آی و معاینه بیمار، داروی GA به DMF تغییر یافت.
- در ویزیت جدید، تنها شکایت جدید بیمار، کاهش نسبی حافظه بود.
- در معاینه یافته های بالینی تغییری نداشتند.
- ام آر آی جدید، ضایعات جدیدی نداشت.
- در تست های شناختی، عدد SDMT بیمار با ۶ درجه افت به محدوده ۳۹ رسیده بود و نیز neurocognitive batteries در زیر محدوده ۱.۵ SD رسیده بودند.
بحث :
این بیمار ام اس، مورد مهمی است که علیرغم آنکه میزان ناتوانی فیزیکی و ام آر آی تغییری نکرده است، ولی افت واضح در میزان تست های شناختی دارد.
بر اساس CMSWG (Canadian MS Work Group) گفته می شود بهتر است در معاینه روز اول تمام بیماران ام اس، تست SDMT انجام شود و هر سال و یا عموما هر دو تا سه سال، این تست تکرار شود. در واقع در مطالعات سال های اخیر دیده شده، SDMT که جهت سرعت پردازش اطلاعات (IPS) انجام می شود، تست مناسبی جهت پیگیری اختلالات شناختی بیماران ام اس محسوب می شود و افت ۴ واحدی و یا بیشتر این آزمون، به معنی اختلالات شناختی شدید بیمار ام اس محسوب می شود.
تصمیم گیری درمانی :
ما با بیمار ام اس جوانی روبرو هستیم که علیرغم ثابت بودن در معاینه فیزیکی، دچار افت واضح شناختی ( ناتوانی شناختی ) شده است.
در خصوص درمان این بیمار، در حال حاضر در سطح دنیا اختلاف نظر است! ( که در ویس این کیس بیشتر توضیح داده می شود) ولی ما تصمیم گرفتیم DMT بیمار را ارتقاء ( escalate ) دهیم و برای بهبود وضعیت شناختی بیمار، وی را به همکاران نروساینس کلینیک مان ارجاع دادیم.
