فهرست مطالب
ارتباط چاقی، سیگار، نمک، شیفت کاری، میکروب های روده ای با خطر ام اس
ارتباط بین چاقی و خطر ام اس ( MS )
چندین مطالعه ارتباط بین چاقی و خطر ام اس ( MS ) را نشان داده اند. مشابه بسیاری از خطرات محیطی دیگر،
چاقی در نوجوانی و جوانی، اما نه در سنین بالاتر، به نظر می رسد با افزایش خطر ام اس همراه باشد. افراد چاق و حتی درجاتی از اضافه وزن، نیز ممکن است با ریسک درگیری بیشتر ام اس مرتبط باشد.
در حالی که چاقی و عفونت EBV هر کدام با افزایش حدود دو برابر خطر ام اس مرتبط بوده اند، هم زمانی هر دو عامل خطر، در یک فرد، شانس ابتلا به ام اس را ۱۴ برابر افزایش می دهد.
سیگار کشیدن و خطر ام اس ( MS )
یک مطالعه مورد شاهدی بزرگ و تجزیه و تحلیل تلفیقی از چندین مطالعه کوچک تر، نشان داده است که سیگار، یک عامل خطر مهم برای ام اس ( MS ) است. این ارتباط وابسته به دوز است، بطوری که کشیدن سیگار بیشتر در روز، با شیوع قابل توجه ام اس همراه بوده است.
سیگار کشیدن غیر فعال ( passive smoker ) حتی به عنوان یک عامل خطر در ام اس کودکان مطرح شده است.
علاوه بر خود سیگار کشیدن، افزایش سرمی سطوح کوتینین ( cotinine levels ) که نشانگر سیگار کشیدن است، نشان داده شده است که با افزایش خطر ام اس ( MS ) مرتبط است.
یک مطالعه جدید نشان داده است که استفاده از تنباکو خوراکی با احتمال کمتری به نسبت سیگار کشیدن باعث افزایش خطر ام اس ( MS ) بوده است.
سیگار کشیدن در افراد باHLA-DRB1*15:01 ( ژن موثر در ام اس ) با یکدیگر، احتمال ابتلا به ام اس را حدود ۱۴ برابر افزایش می دهد، که بسیار بیشتر از مجموع اثر مطلق هر کدام به تنهایی می باشد.
مصرف نمک و خطر ام اس ( MS )
شواهد مبنی بر اینکه مصرف نمک، یکی از عوامل اصلی خطر ام اس است. مطالعات بزرگ نشان نداده اند ارتباطی بین مصرف الکل یا قهوه و ام اس وجود دارد.
شیفت کاری و خطر ام اس ( MS )
حداقل دو مطالعه نشان داده اند که نوبت کاری ( کار کردن شیقتی) ، خطر ابتلا به ام اس ( MS ) را افزایش می دهد.
میکروب های روده ای و خطر ام اس ( MS )
مطالعات اولیه در هر دو جمعیت بزرگسال و کودکان تفاوت هایی را در مورد تعداد میکروب های روده ای در بین بیماران ام اس ( MS) و افراد سالم گزارش کرده اند.
مشخص نیست که آیا تغییرات در روده نقش سببی در ایجاد بیماری ام اس داشته است یا ابتلا به ام اس باعث تغییراتی در روده بیماران شده است.
